روزنامه ها رااکنون در همه جا پیدا میتوانید ، در دورترین نقاط جهان، در خیابان های شهرهای بزرگ، در کوچه‌های باریک، در هواپیما، در هوتلهاورستورانها و کشتی‌هاودرایستگاه های بس .
آنها لوله‌شده دست به دست می‌شوند و گاه حکم پوشش را دارند که به کار شب‌های سرد در پارک‌ها می‌خورند.
رسانه‌ای که قرار بود دنیا را تغییر دهد، نخستین پرتو خود را در یکی از روزهای سال 1605 در استراسبورگ آشکار ساخت)یک جمهوری آزاد در قرن شانزدهم(.
یوهان کارولس (Johann carolus) نمی‌دانست روزنامه چنین کارکردی خواهد یافت. او روزنامه رلیشن (Relation) را به چاپ رساند. رلیشن یک واژه لاتین است که از relatio به معنی گزارش دادن مشتق می‌شود و او به همین دلیل این نام را برای روزنامه‌اش برگزیده بود. او چهار فرمان رسانه‌های مدرن را جاری ساخت. نخست آن‌که رلیشن نخستین روزنامه موضوعی بود و طیفی از موضوعات را پوشش می‌داد و بنابراین جهانی بود، دوم آن‌که متمرکز بر عامه مردم بود که مسوولیت ورسالت آگاهی داشت و بالاخره تعیین‌کننده‌ترین فاکتوری که رلیشن را به اولین روزنامه مدرن تبدیل ساخت، تداوم آن در انتشار بود.
رلیشن نخستین روزنامه‌ای بود که به صورت هفتگی و به مدت هفتاد سال به زندگی خود ادامه داد. اما به هر حال، رلیشن از بسیاری جهات شبیه روزنامه‌های امروزی نبود. در آن دوران پستچی‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در گردآوری اخبار داشتند، چرا که آنها بودند که خبرها را از پیک‌های سواره می‌گرفتند و از آن‌جایی که در آن دوران خبرها به مفهوم اخص کلمه چندان زیاد نبودند، هر چیزی که می‌رسید به دست چاپ سپرده می‌شد، بی‌آن‌که حتی ویرایش شود. مقالات به‌طور عمده با حروف سربی چیده می‌شدند و با ماشین‌هایی که از چوب ساخته شده بودند، به چاپ می‌رسیدند.
چند سال طول کشید تا روزنامهها در سایر کشورها هم پدیدار شوند. نخستین روزنامه فرانسه تحت عنوان گزت (Gazette) در سال 1631 منتشر شد. روزنامه دیگری با همین نام در سال 1665 در انگلیس منتشر شد که در آغاز آکسفورد گزت (Oxford Gazette) خوانده می‌شد. آکسفورد گزت در آکسفورد یعنی در جایی که دربار انگلیس از ترس طاعون در آنجا مستقر شده بود، منتشر می‌شد. اما وقتی دربار پس از یک سال به پایتخت بازگشت، این روزنامه نیز نام خود را به لندن گزت تغییر داد.
در سوئدن نخستین روزنامه با نام Post-och inrikes Tidningar در سال 1645 انتشار یافت. این روزنامه سوئدنی قدیمی‌ترین روزنامه‌ای است که هنوز تا امروز و ظاهراً بدون وقفه به انتشار خود ادامه داده است. پنجاه سال بعد پای روزنامه به آمریکا باز شد و آن زمانی بود که روزنامه پابلیک اکرنسز (Public Occurrences) در سال 1690 در بوستون انتشار یافت.
بدبختانه این روزنامه تنها یک شماره انتشار یافت و به سرعت توقیف شد و به همین دلیل است که تاریخ آغاز انتشار روزنامه‌های مدرن آمریکا را سال 1734 می‌دانند، یعنی زمانی که ژورنال هفتگی نیویارک
(New York Weekly Journal) منتشر شد . هجده سال دیگر هم گذشت تا این‌که کانادایی‌ها در سال 1752 به نخستین روزنامه خود یعنی هالیفکس گزت (Halifax Gazette) رسیدند.
اما نخستین روزنامهها در بخش شرقی جهان در قرن نوزدهم با عنوان سیدنی گزت و نیوساوت ادورتایزر (New South advertiser) در سال 1803 در استرالیا منتشر شدند، یعنی درست 15 سال پس از تشکیل تبعیدگاه‌های جزایی در این سرزمین.
اما روزنامه بمبئی ساماچار (Bombay samachar) از سال 1822 در هند منتشر شد.
این روزنامه به دو زبان انگلیسی و گجراتی که زبان شمال غربی هند است، منتشر می‌شود.
جاپانی‌ها هم نخستین روزنامه خود را با نام نیچی- نیچی (Nichi-Nichi) در سال 1872 منتشر ساختند.
اما انتشار روزنامه و به عبارت بهتر تولد روزنامه به مفهوم امروزین آن در سال 1650 در لایپزیگ آلمان و با انتشار اینکومند زایتونگن (Einkommende Zeitungen) صورت گرفت. اینکومند زایتونگن 6 روز در هفته منتشر می‌شد، چهار صفحه داشت و ابعاد آن حدود 5/31 در 17سانتی‌متر بود .
اگرچه انتشار روزنامهها در آغاز از نظر تعداد چشم‌گیر نبود، اما آلمانی‌‌زبان‌ها به حدی که بخواهند بخوانند، روزنامه در اختیار داشتند. در پایان قرن هفدهم حدود هفتاد روزنامه آلمانی زبان در آلمان منتشر می‌شد که کمی بیشتر از تمام روزنامه‌های منتشره در بقیه اروپا در آن دوران بود.
این روزنامهها که تیراژهایی در حدود 300 تا 400 نسخته داشتند، توسط 200هزار تا 250 هزار نفر خوانده می‌شدند. از آنجا که همه مردم قدرت خرید روزنامه نداشتند، روزنامه‌خوانی در آن دوره یک تجربه مشترک بود و علاوه بر این، یک سوم جمعیت قادر به خواندن و نوشتن بودند. آنان‌که روزنامه می‌خریدند در هوتلها ، خانه‌ها و قرائت‌خانه‌ها (reading rooms) برای دیگران روزنامه می‌خواندند و درباره آخرین خبرها و تحولات با هم بحث می‌کردند. پروفیسورها، استادان و معلمین هم از گزارش‌های روزنامه ها برای دروس و سخنرانی‌های خود استفاده می‌کردند.
ارتقای سطح سواد و آموزش منجر به استقبال بیشتر از روزنامهها شد و مردم برای هزینه کردن در مورد رسانه‌ای که عطش آنها را نسبت به اطلاعات فرو می‌نشاند، رغبت و تمایل بیشتری از خود نشان دادند. حدود سال 1800 بود که Hamburger Unpartheyische Correspondent برای خود 51 هزار مشتری دست و پا کرد. چهارهزار نسخه از این روزنامه هامبورگی که برای اروپایی‌ها به یک منبع معتبر خبری تبدیل شده بود، به کشورهای دورونزدیک ارسال می‌شد و این روزنامه توانست نخستین روزنامه‌نگارانی را که فقط از طریق روزنامه‌نویسی امرار معاش می‌کردند، گرد خود جمع کند.
فرا رسیدن قرن نوزدهم نشان داد هیچ چیز یارای ممانعت از غلبه و پیشروی روزنامهها را ندارد.